Jak wynika z opublikowanego przez Narodowy Bank Polski (NBP) „Raportu o stabilności systemu finansowego”system bankowy pozostaje stabilny, jednak od publikacji poprzedniej edycji Raportu ogólna ocena stabilności krajowego systemu finansowego pogorszyła się. NBP prowadzi analizę i badania w tym zakresie oraz publikuje raport o stabilności dwa razy w roku - w czerwcu i w grudniu.
Zdaniem NBP gorsza ocena stabilności krajowego systemu finansowego jest spowodowana niesprzyjającym otoczeniem makroekonomicznym i prawno-regulacyjnym sektora bankowego. Należy spodziewać się wzrostu odpisów na ryzyko kredytowe i wyraźnego spowolnienia akcji kredytowej, zwłaszcza dla gospodarstw domowych. Dla stabilności krajowego sektora bankowego głównym ryzykiem pozostaje również ryzyko prawne portfela mieszkaniowych kredytów walutowych. Jednak odporność banków na to ryzyko zwiększają podjęte przez banki działania zaradcze, w tym utworzone rezerwy i zawierane ugody.
Bank wskazał, że aktualny poziom kapitałów w sektorze bankowym jest wystarczający do zaabsorbowania strat, nawet przy założeniu szokowych scenariuszy makroekonomicznych. Dodał jednak, że spodziewane jest obniżenie się w skali sektora nadwyżki kapitałowej ponad łączne wymogi, co może ograniczać skłonność i zdolność banków do finansowania gospodarki.
W opinii Narodowego Banku Polskiego realizacja poniższych rekomendacji będzie sprzyjać utrzymaniu stabilności krajowego systemu finansowego.
Ugody w sprawach dotyczących kredytów walutowych - Banki i kredytobiorcy powinni kontynuować proces zawierania ugód w sprawach dotyczących kredytów mieszkaniowych w walutach obcych, przyczyniając się do przyspieszenia tempa rozwiązywania sporów.
Wymóg MREL - Banki powinny intensyfikować działania mające na celu wypełnienie w terminie wymogu MREL, dążąc do tego, aby istotna jego część spełniona była kwalifikowalnymi instrumentami dłużnymi, a nie wyłącznie kapitałem.
Ograniczenie pokusy nadużycia i ryzyka racjonowania kredytu - Powinno dążyć się do ograniczania niepewności środowiska prawno-regulacyjnego i eliminacji zachęt do podejmowania nadmiernego ryzyka przez uczestników systemu finansowego. Działania ukierunkowane na ochronę lub wsparcie konsumentów usług finansowych powinny koncentrować się na grupach, które znalazły się w trudnej sytuacji finansowej, spełniających określone warunki.
Koordynowanie działań w ramach polityki makroostrożnościowej - Restrykcyjność wymogów nadzorczych i regulacyjnych wobec banków powinna brać pod uwagę możliwe systemowe konsekwencje i być koordynowana w ramach polityki makroostrożnościowej.
Konsolidacja sektora bankowości spółdzielczej - Wskazana jest kontynuacja działań mających na celu zwiększenie stopnia integracji sektora banków spółdzielczych oraz jego konsolidacji.
Zakłady ubezpieczeń - Zakłady ubezpieczeń powinny uwzględniać przy ocenie wypłacalności ryzyko wynikające z podwójnego wykorzystania kapitału oraz wysokiego udziału oczekiwanych zysków z przyszłych składek w środkach własnych.
Fundusze inwestycyjne - Fundusze inwestycyjne umarzające jednostki uczestnictwa na żądanie powinny ograniczyć skalę dokonywanej transformacji płynności oraz zwiększyć bufor płynnych aktywów.
KSF-M (Komitet Stabilności Finansowej ds. nadzoru makro) podziela opinię NBP odnośnie ogólnej oceny stabilności krajowego systemu finansowego w tym, że sektor bankowy pozostaje odporny, ale bilans ryzyka pogorszył się.
Źródło: https://www.nbp.pl/
Zaktualizowano:
Dodano: