Problemy finansowe choćby jednego z rodziców odbijają się poważnie na całej rodzinie. Niezależnie od tego z jakim rodzajem długu mamy do czynienia, po upływie pewnego czasu wierzyciel może zechcieć go odzyskać na drodze egzekucji komorniczej. W takiej sytuacji rodzi się słuszna obawa o to, czy zajęciu będą podlegały także środki zgromadzone na koncie bankowym dziecka. Bardzo ważne jest tutaj rozstrzygnięcie kwestii własności - do kogo należy rachunek bankowy i pieniądze, które na nim się znajdują.
Z tego artykułu dowiesz się:
Spis treści
W kontekście kont bankowych możliwe jest prowadzenie czynności egzekucyjnych przez komornika sądowego. Dotyczyć to musi rachunku, który należy do dłużnika. Jeśli więc to rodzice narobili długów - np. z tytułu niespłaconych rat kredytu - i nie zaspokoili roszczeń wierzyciela w terminie, to dlaczego dziecko miałoby na tym ucierpieć? Sprawa nie jest taka prosta, jak się wydaje. Aby stwierdzić, czy środki finansowe zgromadzone na koncie dziecka podlegają egzekucji, należy najpierw ustalić:
Pieniądze, które zostały wysłane dziecku jako wsparcie finansowe mogą zostać potraktowane zupełnie inaczej niż środki, które zostały wysłane w formie prezentu. Intencja wpłaty jest ważna, bo co innego, gdy pieniądze zostały dziecku podarowane, pożyczone bądź dane, ale z przeznaczeniem na konkretny wydatek. Typ rachunku także jest istotny przy ustalaniu prawa własności. Odrębne konto należy tylko i wyłącznie do dziecka. Natomiast tzw. subkonto, podpięte do konta rodziców sprawia, że komornik może zechcieć przystąpić do egzekucji.
NOTKA PRAWNA
Zgodnie z art. 58 Ustawy Prawo bankowe oraz art. 8 § 1 Kodeksu cywilnego każdy obywatel, już od momentu narodzin, o ile został mu nadany numer PESEL może posiadać rachunek bankowy. Dotyczy to zarówno standardowych ROR-ów, kont oszczędnościowych, a nawet lokat.
Wszystko zależy od tego, w jakim wieku dziecko i z jakim rodzajem konta mamy do czynienia. Konto dla dziecka poniżej 13 roku życia najczęściej występuje w formie subkonta do konta rodziców. Umowę o założenie takiego rachunku, nawet jeśli z przeznaczeniem dla swojej pociechy, zawsze podpisuje rodzic. Oznacza to, że de facto to rodzic jest właścicielem konta dziecka. Banki wydają karty, które rodzic może doładować, a dziecko korzystać z tych środków. Z kolei konto dla nastolatka powyżej 13 roku życia może być założone przez dziecko osobiście, ale rodzic musi podpisać zgodę na to, by jego pociecha mogła zawrzeć taką umowę z bankiem. Wówczas mamy do czynienia z de facto osobnym kontem - należącym do dziecka - choć pod nadzorem rodzica.
Skąd te różnice? Dziecko poniżej 13 roku nie ma zdolności prawnych. Przez to, m.in. nie może zawierać umów, w tym umowy otwarcia konta, a także dokonywać transakcji. Jednakże taka sytuacja mogłaby doprowadzić do absurdu - trudno wyobrazić sobie dziecko do 13 roku życia, które nie miało styczności z pieniędzmi i nie mogłoby nic sobie kupić w sklepie. Dlatego istnieje prawne zezwolenie na to, by takie dziecko mogło dokonywać drobnych operacji finansowych - np. zakup produktu w sklepiku szkolnym, książki w księgarni czy zabawki.
NOTKA PRAWNA
Dziecko od 13 roku życia nabywa ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Oznacza to, że może ono założyć konto bankowe, ale za zgodą rodzica bądź opiekuna prawnego, co reguluje art. 18 § 1 Kodeksu cywilnego.
Tak, komornik ma prawo zająć konto bankowe dziecka, które ma mniej niż 13 lat, gdyż taki rachunek bankowy należy faktycznie do rodzica. To od rodzica zależy, ile pieniędzy znajdzie się na rachunku dziecka i kiedy zostaną wpłacone, zatwierdza on także każdą transakcję. Ponadto to on osobiście składa podpis pod umową założenia konta. Dlatego też, jeśli powstaną długi, komornik może zająć nie tylko to, co znajduje się na podstawowym koncie rodzica, ale też na subkoncie, z którego korzysta dziecko.
Nie, komornik nie może zająć konta dziecka, które ukończyło 13 rok życia. Właścicielem rachunku jest dziecko, a nie rodzic. Jeśli komornik uzyskał tytuł wykonawczy od sądu, to takie orzeczenie dotyczy konkretnej osoby, czyli rodzica, który nie spłacił długu. Dziecko traktowane jest jako osobny podmiot prawny z osobnym numerem PESEL. Jak wiadomo, każdy numer PESEL jest oryginalny, komornik nie pomyli więc konta rodzica (które musi zająć) z kontem dziecka.
Tak, to także jest możliwe z tego samego powodu, z którego komornik zajmie konto dziecka, które ma mniej niż 13 lat. Na wspólnym koncie znajdują się środki, które należą także do dłużnika, a więc w takim przypadku jak najbardziej może nastąpić wyegzekwowanie długu.
W momencie, w którym na tym świecie zabraknie obojga rodziców, dziecko staje się prawowitym spadkobiercą. Do masy spadkowej wliczają się także rachunki bankowe, wcześniej należące do rodziców. Jeśli dziecko przejmie spadek, a wraz z majątkiem długi rodziców, to wówczas komornik ma prawo taki dług wyegzekwować. Decyzję o przyjęciu bądź nieprzyjęciu spadku przez małoletnie dzieci podejmuje ich kolejny opiekun prawny. Aby uniknąć komornika należy albo zrzec się spadku w całości albo przyjąć spadek z dobrodziejstwem inwentarza. Szczegółowo sprawy te reguluje polskie prawo spadkowe.
Ograniczenia komornika w kontekście rodzaju środków, które może zająć obejmują m.in. alimenty. Jest to bardzo ważne z punktu widzenia dziecka, które jeszcze otrzymuje takie świadczenie od rodzica. Może to się dziać nawet do 26 roku życia dziecka, o ile jeszcze się ono uczy. W przypadku gdyby komornik faktycznie przystąpił do egzekucji z konta, które prawnie należy do rodziców, ale faktycznie korzysta z niego dziecko, to wówczas nie może zająć świadczenia alimentacyjnego.
Jeśli dorosłe dziecko ma konto wspólnie z rodzicem (takie sytuacje także mają miejsce) to wówczas egzekucja może się odbyć z tego konta. Jednak generalnie osoby dorosłe posiadają już swoje własne konta, więc nie powinny się kłopotać tym, że za długi rodziców komornik zajmie ich rachunek. Natomiast w przypadku dziedziczenia sprawa wygląda tak, jak już opisaliśmy powyżej - jeśli Twoi rodzice mieli długi, które ściga komornik, a nie chcesz płacić, to musisz zrzec się spadku.
W przypadku, gdy już doszło do zajęcia komorniczego konta dziecka, a nie jest jasne z jakiego tytułu została wykonana egzekucja, to wówczas należy wysłać wniosek o wgląd do akt sprawy do kancelarii komorniczej w celu zdobycia stosownych informacji. Jednakże wcześniej dłużnik powinien otrzymać pismo od komornika, w którym będą wskazane dane osoby zadłużonej, rodzaj długu oraz dane wierzyciela. Już więc na tym etapie można wybadać z czego komornik może zechcieć prowadzić egzekucję.
Zdarzyć się może, że komornik w sposób niesłuszny zajmie środki dziecka na koncie. Zawsze taką sytuację można zaskarżyć, wysyłając odpowiednie pismo do sądu rejonowego, w którym komornik pracuje. Jednakże sama skarga nie będzie wystarczająca. Należy załączyć odpowiednie dowody i dokumenty, które wykażą, że słuszność jest po stronie skarżącego.
Taka sytuacja może mieć miejsce na przykład wtedy, gdy komornik zajmuje wspólne konto dziecka i rodzica. Jeśli jesteś dorosłym dzieckiem, możesz wykazać, że część środków, które znajdowała się na rachunku należała do Ciebie, a nie do rodzica, który jest dłużnikiem. W takiej sytuacji musisz dostarczyć stosowną dokumentację. Twoje środki nie powinny podlegać egzekucji, dlatego jeśli dobrze uargumentujesz swój sprzeciw, to sąd może zarządzić uwolnienie zajętych przez komornika środków.
SPRAWDŹ TAKŻE
Jeśli chcesz się dowiedzieć więcej na temat tego jakie są prawa i ograniczenia komornika, to serdecznie zachęcamy do lektury tego artykułu:
Dodano: