Wskaźnik raty do dochodu - w skrócie RdD - określa jak duże jest obciążenie budżetu domowego klienta wydatkami na raty kredytów. Dzięki temu można szacować zdolność kredytową kredytobiorcy, ale też stwierdzić, czy spełnia on ustawowe kryteria do wakacji kredytowych. Pamiętaj, że bank, w zależności od wyniku Twojego RdD podejmie decyzję o przyznaniu bądź nieprzyznaniu zobowiązania.
Z tego artykułu dowiesz się:
Spis treści
Wskaźnik RdD w polskim prawodawstwie występuje oficjalnie jako warunek, który musi spełnić klient ubiegający się o wakacje kredytowe. Mamy tu do czynienia ze stosunkiem raty do dochodu w ujęciu miesięcznym. Na tej podstawie można stwierdzić, czy spłacana nie rata nie jest zbyt dużym wydatkiem dla gospodarstwa domowego. Im więcej wynosi wskaźnik RdD, tym budżet jest bardziej obciążony.
Po wyliczeniu indywidualnie dla każdego klienta wskaźnika RdD, otrzymujemy informację jaki konkretny procent dochodów pochłania rata kredytu. Im więcej wynosi wskaźnik, tym większe ryzyko barku spłaty zobowiązania przez klienta. Dzięki temu banki wiedzą, jak prawdopodobne jest to, że dana osoba będzie spłacała raty terminowo - choć w przypadku procesu wnioskowania stosowany jest właściwie inny wskaźnik, a mianowicie DStl.
Wskaźnik RdD jest bardzo istotny w kontekście wakacji kredytowych w 2024 r. i tego, z jakim obciążeniem mierzą się klienci. Na przerwę w spłacie kredytu hipotecznego mogą liczyć ci kredytobiorcy, których wskaźnik RdD wyniósł ponad 30%. Przykładowo, jeśli RdD wskazało, że przy dochodach 10 000 zł rata wynosi 3100 zł, to jest to już podstawa do przyznania wakacji kredytowych.
Poza tym warto wiedzieć, że RdD obowiązuje także przy staraniu się o inną formę pomocy. Jeżeli kredytobiorca chce skorzystać z Funduszu Wsparcia Kredytobiorców, to jego RdD musi wynosić ponad 40%, natomiast gdy jest to ponad 50% klient może skorzystać z dopłat do rat i umorzenia części spłaty.
RdD oblicza się w ten sposób, że należy obliczyć wskaźnik raty do dochodu za trzy ostatnie miesiące, a następnie wyciągnąć z tego średnią arytmetyczną. Jak więc łatwo się domyślić, teoretycznie może być tak, że choć w jednym miesiącu spełnisz kryterium, to summa summarum nie uzyskasz odpowiedniego wskaźnika, by skorzystać z wakacji kredytowych. Stosuje się tu wzór:
RdD = [(rata za 1 miesiąc / dochód za 1 mies.) + (rata za 2 mies. / dochód za 2 mies. ) + (rata za 3 mies. / dochód za 3 mies.)] / 3
Trzeba dokonać dokładnych obliczeń, zwłaszcza jeśli dochody znacznie różnią się w poszczególnych miesiącach. Niech to zobrazuje poniższy przykład:
Przykład. Pan Zbigniew pracuje na umowie o pracę, a przy tym ma dwie umowy zlecenie i uzyskuje z nich różne dochody, w zależności od dochodu. W maju Pan Zbigniew zarobił netto 8302,59 zł, w czerwcu 6997,97 zł, a w lipcu 9100,01 zł. Rata kredytu, który spłaca Pan Zbigniew póki co jest stała i wynosi miesiąc w miesiąc 3289,75 zł. Pan Zbigniew chciał w sierpniu skorzystać z wakacji kredytowych. Czy jego RdD mu to pozwoli? Policzmy:
[(3289,75 zł / 8302,59 zł) + (3289,75 zł / 6997,97 zł) + (3289,75 zł / 9100,01 zł)] / 3 = 0,4093 = 40,93%
Wskaźnik RdD Pana Zbigniewa wyniósł 40,93%, więc będzie mógł on skorzystać z wakacji kredytowych.
Wbrew pozorom wyższy wskaźnik RdD nie oznacza lepszej sytuacji finansowej klienta (już zdążyliśmy o tym napomknąć). Do czynników decydujących zaliczamy dochody, a więc to, ile faktycznie dostajesz na rękę. Oznacza to, że rata do dochodu będzie wyższa wtedy, gdy z jakiegoś powodu zaczniesz mniej zarabiać. Ale może też zdarzyć się tak, że nagle wzrosną znacznie stopy procentowe i zwiększy się Twoja rata przy stałym dochodzie. Pamiętaj, że w takich bądź co bądź przykrych sytuacjach podwyższy się Twój wskaźnik RdD a wakacje kredytowe staną się wówczas dostępne.
Dodano: