Kredyty i pożyczki są w dzisiejszych czasach bardzo popularne. Jest wiele banków i firm pozabankowych, które oferują finansowanie. Cały czas powstają też nowe, ponieważ popyt ze strony Klientów rośnie z każdym rokiem. Razem z rozwojem rynku musi iść oczywiście rozwój regulacji, które umożliwiają jego sprawne funkcjonowanie. Kredytodawca oraz pośrednik mają obowiązek pokazać Klientowi, ile produkt kosztuje, ile będzie wynosić rata, jaki może być okres, jaki jest całkowity koszt i całkowita kwota do zapłaty (o tych dwóch pojęciach szerzej piszemy w artykule o Całkowitym Koszcie Kredytu). Wówczas ważne jest kierowanie się przykładem reprezentatywnym.
Z tego artykułu dowiesz się:
Spis treści
Ustawa o kredycie konsumenckim reguluje wszystko to, co łączy się z kredytem konsumenckim. W tym kontekście proces kredytowy nie zaczyna się dopiero w momencie złożenia wniosku. Proces rozpoczyna się, gdy Klient jeszcze często nie wie, że potrzebuje kredytu, a instytucja dopiero stara się tą potrzebę wykreować. W jaki sposób? Np. w reklamie telewizyjnej, internetowej, na ulotkach, plakatach lub w działaniach bezpośrednich wykonywanych przez Doradców Klienta w bankach lub pośredników kredytowych. Dlatego ustawa ściśle określa jak działania marketingowe w tym reklama produktu powinny wyglądać i jaki obowiązek informacyjny musi zostać spełniony wobec potencjalnego Klienta.
NOTKA PRAWNA Obecnie jedną z najważniejszych ustaw, która normuje kwestie związane z pożyczaniem pieniędzy konsumentom przez banki i formy pozabankowe jest ustawa o kredycie konsumenckim z roku 2011. Ustawa ta wprowadziła szereg obowiązków, które musi spełnić kredytodawca oraz pośrednik kredytowy w procesie sprzedaży kredytu lub pożyczki. Jednym z takich obowiązków jest informowanie konsumenta o produkcie i jego parametrach – od momentu reklamy produktu, aż do uruchomienia środków.
Kredytodawca w reklamie kredytu konsumenckiego przestawia pełne parametry oferty kredytu. Będą to:
Dane te podaje na podstawie tzw. przykładu reprezentatywnego. Ustawa o kredycie konsumenckim reguluje jakie warunki należy wziąć pod uwagę przy określaniu przykładu reprezentatywnego.
CYTAT „Przy określaniu reprezentatywnego przykładu należy określić warunki umowy o kredyt konsumencki, na których kredytodawca lub pośrednik kredytowy spodziewa się zawrzeć co najmniej dwie trzecie umów danego rodzaju przy uwzględnieniu przez te umowy średniego okresu kredytowania, całkowitej kwoty kredytu i częstotliwości występowania na rynku umów danego rodzaju.” (Rozdział 2, art. 8, pkt. 2 Ustawy o kredycie konsumenckim).
Zgodnie z ustawą kredytodawca lub pośrednik kredytowy mają obowiązek gromadzić dane dotyczące portfela pożyczek. Na podstawie tych danych muszą umieć określić warunki przykładu reprezentatywnego. Jak to wygląda w praktyce?
Załóżmy, że jestem kredytodawcą i właśnie tworzę nowy produkt, którego nazwa marketingowa brzmi „Kredyt wakacyjny”. W ramach tego produktu kredytobiorca może otrzymać maksymalnie 20 000 tyś. PLN na okres maksymalnie 36 miesięcy. Minimalne oprocentowanie w tym kredycie będzie wynosić 6 %, a maksymalne 9 %. Ostateczna jego wysokość będzie uzależniona od oceny zdolności kredytowej Klienta. Za uruchomienie kredytu planuje pobrać prowizję w wysokości od 1 % do maksymalnie 2 %.
Aby stworzyć przykład reprezentatywny dla tego produktu muszę przeanalizować portfel kredytowy i wszystkie dane, które posiadam dotyczące oceny zdolności, ryzyka, zawieranych umów itp. i na ich podstawie zastanowić się na jakich warunkach spodziewam się zawrzeć dwie trzecie umów dla tego produktu. Dokonałem analizy i moje wnioski są następujące. Spodziewam się, że co najmniej dwie trzecie umów będzie opiewało na kwotę 13 000 PLN i zostaną zawarte na okres 30 miesięcy. W procesie oceny zdolności kredytowej spodziewam się, że co najmniej dwie trzecie umów zostanie sprzedanych z oprocentowaniem 7,3%, a prowizja na nich będzie wynosić 1,5 %. I takie właśnie warunki podam w moim przykładzie reprezentatywnym.
Powodów, dla których powstał przykład reprezentatywny jest kilka. Po pierwsze dzięki niemu Klient dowiaduje się, jakie są paramenty kredytu, którego reklamę właśnie widzi, albo o którym właśnie rozmawia z pośrednikiem kredytowym. Po drugie, opisany powyżej sposób wyliczania przykładu reprezentatywnego też nie powstał bez przyczyny. Chodzi o to, aby potencjalny Klient mógł się z nim utożsamić. Gdyby bowiem nie zapisy o parametrach spodziewanych dwóch trzecich sprzedaży kredytodawca mógłby np. podać w reklamie warunki brzegowe produktu, które są zarezerwowane dla grypy % najlepszych Klientów. Wtedy standardowy Klient nie mógłby się utożsamiać z podanymi informacjami o produkcie, a co za tym idzie tak naprawdę nie dowiedziałby się z reklamy na jakie warunki może liczyć wnioskując o finansowanie.
Oto kilka wybranych przykładów reprezentatywnych z banków działających na polskim rynku finansowym:
Na podstawie powyższych przykładowych danych możemy już sami porównać jaki bank ma najlepszą i tym samym najtańszą ofertę.
Oczywiście, przykład reprezentatywny jak sama nazwa wskazuje jest tylko przykładem. Aby poznać warunki, na których bank lub firma pozabankowa może na zaproponować finansowanie musimy z złożyć wniosek. Na podstawie danych we wniosku kredytodawca będzie mógł dokonać oceny zdolności kredytowej i zaproponować warunki adekwatne do naszej sytuacji finansowej. Na wnioskomat.com wystarczy, że złożysz jeden wniosek (kliknij tutaj), a otrzymasz decyzję z wszystkich firm współpracujących z nami.
NOTKA PRAWNA W przypadku kredytu hipotecznego również występuje reprezentatywny przykład. Reguluje to art. 8 Ustawy z dnia 23 marca 2017 r. o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami. W takim przykładzie znajdą się takie informacje jak koszt wpisu hipoteki czy to, ile jest warte zabezpieczenie kredytu, a także wysokości wartość kosztu wyceny nieruchomości.
Zaktualizowano:
Dodano: