Rekomendacja U - czego dotyczy? Co klient powinien wiedzieć o dokumencie KNF?

Opublikowano: 11 Gru 2024 Agnieszka Kłak 5 min. czytania

Kategoria: Słownik pojęć finansowych

Czym jest Rekomendacja U?

Rekomendacja U została stworzona przez Komisję Nadzoru Finansowego. Rekomendacja U została wydana 2014 r., lecz obowiązuje od 31 marca 2015 r. Ma ona na celu poprawić jakość „współpracy między bankami a zakładami ubezpieczeniowymi, w zakresie oferowania przez banki ubezpieczenia do kredytu oraz określenia warunków dla stabilnego rozwoju rynku bancassurance”.  

Czym jest bancassurance? Bancassurance polega na współpracy banków i zakładów ubezpieczeniowych, w celu sprzedaży usług ubezpieczeniowych w bankach.

Co zawiera Rekomendacja U?

Poprzez Rekomendację U, Komisja Nadzoru Finansowego przekonuje instytucje bankowe do polepszenia swojej polityki informacyjnej związanej z produktami ubezpieczeniowymi w swojej ofercie. Poruszany też jest temat missellingu, który polega na sprzedaży produktów klientowi nie udzielając pełnych informacji, które są znane sprzedawcy np.:

• wysokie ryzyko utraty środków,
• wysoki koszt,
• skomplikowane procedury rezygnacji z umowy. 

Misselling jest to również sprzedaż produktu ubezpieczeniowego klientom, którzy go nie potrzebują. Taka sprzedaż jest nieetyczna i to zachowanie nie godzi się z instytucja zaufania publicznego, jaką jest bank. Przed wprowadzeniem Rekomendacji U banki starały się - poprzez motywowanie finansowe swoich pracowników - sprzedawać jak najwięcej dodatkowych produktów ubezpieczniowych do sprzedawanych kredytów - np. kredytu gotówkowego.

To właśnie Rekomendacja U wprowadza zasadę, która mówi o braku obowiązku skorzystania z ubezpiecznia do kredytu, które proponuje nam bank. Zgodnie z opisywaną rekomendacją klient może dostarczyć swoją polisę zawarta z innym towarzystwem ubezpieczeniowym i bank powinien ją zaakceptować - jeśli spełnia wszystkie kryteria określone przez bank.

Rekomendacja U nakłada wielki nacisk na przekazywanie wszelkich informacji klientowi, powinni oni być poinformowani o zakresie ochrony oraz czasu jej trwania. Klient powinien poznać pełny koszt jaki poniesie w związku ze skorzystaniem z polisy i świadomie dojąć decyzję o skorzystaniu z ubezpieczenia proponowanego przez bank.

Bank nie powinien spełniać dwóch funkcji jednocześnie:

• być pośredniakiem w ubezpieczeniach,
• ubezpieczającym. 

Rodzi to poważny konflikt interesów, jako pośrednik pobiera wynagrodzenie za sprzedaż produktu, a jako ubezpieczający powinien dbać o pozytywne rozpatrzenie roszczeń swoich klientów.

Jakie produkty ubezpieczeniowe i inwestycyjne może zaproponować nam bank?

Banki w swoich ofertach posiadają produkty wybranego zakładu ubezpieczeń możemy spotkać się z ubezpieczeniami oraz funduszami inwestycyjnymi.

Przykładowe rodzaje ubezpieczeń oferowanych przez banki:

• ubezpieczenie na życie,
• ubezpieczenie od utraty pracy,
• ubezpieczenie na wypadek utraty zdolności wykonywania pracy,
• ubezpieczenie nieruchomości,
• ubezpieczenie przedmiotu kredytowania np. samochodu. 

Banki mogą zaoferować produkty takie jak fundusze inwestycyjne, są one o różnym stopniu ryzyku utraty środków.

• fundusze inwestycje i subfundusze,
• lokata z funduszem,
• produkty strukturyzowane.
• programy inwestycyjne,
• ubezpieczenia z elementem inwestycyjnym. 

Rekomendacja U powstała na skutek wielu nieprawidłowości w sprzedaży tych produktów np. polis inwestycyjnych, ponieważ były one polecane osobom nieświadomym ryzyka i ich kosztów. 

Jeśli jesteśmy zainteresowani produktem najpierw zapoznajmy się z jego charakterystyką:

• kosztem, jaki poniesiemy,
• poziomem ryzyka utraty środków w przypadku funduszy inwestycyjnych,
• jeśli jest to ubezpieczenie należy sprawdzić, jakie ryzyka obejmuje i jakie ma wykluczenia,
• czas trwania umowy. 

Podsumowanie

Dzięki wprowadzeniu przez KNF Rekomendacji U w bankach nie powinny występować zjawiska sprzedaży produktów ubezpieczeniowych bez pełnej wiedzy i świadomości klienta na temat tego produktu.

Daje to bezpieczeństwo klientom – nie powinni otrzymać produktu, którego nie potrzebują, jak i bankom ponieważ udzielając wszelkich informacji o danym produkcie (jego ryzyku, kosztach itp.) przed podpisaniem z klientem umowy, bank omija możliwość posądzenia o niewłaściwe zachowanie oraz nieprzestrzeganie etyki. Bank zmniejsza także ryzyko rezygnacji klienta z produktu.

Dodano: 07.09.2021